INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Jakub Rodondo  

 
 
2 poł. XVI - po 1614
Biogram został opublikowany w latach 1988-1989 r. w XXXI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Rodondo Jakub (zm. po 1614), architekt, twórca rozbudowy zamku królewskiego w Warszawie. Nazwisko jego pisano różnie, m. in. Radondo, Radundo, w opracowaniach występuje też jako Rotondo; właściwą formę wskazuje wpis do księgi obywatelstwa Starej Warszawy oraz notatka w języku włoskim na rysunku projektowym. R. pochodził ze Scol (obecnie Scuol-Schuls) w retoromańskiej części Gryzonii, wówczas kantonu sprzymierzonego ze Szwajcarią; w Polsce określano go jako Włocha. Był synem Mikołaja i Anny, córki Baltazara.

Zapewne R. kształcił się w Rzymie, być może pracując w zespole wybitnych architektów: Domenica Fontany i jego następcy (od 1592) Carla Maderny. Prawdopodobnie od r. 1600 do 1613 (dowodnie w l. 1601–4) kierował pracami budowlanymi na zamku królewskim w Warszawie. W r. 1600 murowano na nowo „stare połamane gmachy”. Rok później R. zaczął budowę skrzydła północnego, kierując 6 towarzyszami sztuki murarskiej, wśród których przypuszczalnie byli Włosi (w r. 1604 miał 4 towarzyszy). Za wzniesienie skrzydła północnego, nie licząc położenia fundamentów, R. wraz z zespołem miał otrzymać 5 tys. złp., które pobierał w ratach (suma znanych wypłat z l. 1601–3 wynosi 3 433 złp.). Równocześnie prowadził dorywczo mniejsze roboty w innych budynkach zamkowych, płatne oddzielnie; brał tygodniowo 5 złp. 15 gr., towarzysze po 3 złp.

Należy przyjąć, że R. był autorem rysunku zachowanego w Archiwum Tylmana z Gameren, przedstawiającego projekt zachodniego skrzydła zamku i części przedzamcza (notatka innej osoby na tym rysunku przekazuje informacje R-a dotyczące kosztów). Niewątpliwie na żądanie Zygmunta III projekt ten został zrealizowany w wersji znacznie zmienionej. Opracował ją również R., co wynika z jednakowej dekoracji elewacji północnej i zachodniej, a przede wszystkim z identyczności portali. Tylko najpóźniej wykonane elementy obu skrzydeł (górna część Wieży Zegarowej, portale od strony Dziedzińca Wielkiego) muszą być wiązane z następcą R-a, Mateuszem Castellim. Był więc R. nie tylko wykonawcą, lecz także projektantem rozbudowy zamku, która wraz z adaptacją starszych gmachów stworzyła dość jednolitą kompozycję przestrzenną na planie pięcioboku, dobrze wyeksponowaną w otoczeniu. Korzystając ze wzorów wczesnobarokowej architektury Rzymu R. nadał oficjalnej siedzibie króla i sejmu wyraz surowej prostoty. Poza tym był autorem pierwszego projektu zamku Zygmunta III w Ujazdowie pod Warszawą (dwie wersje na odwrocie wymienionego rysunku). Tutaj zaprojektował zamek zwarty i regularny, wzniesiony wokół kwadratowego lub prostokątnego dziedzińca i mający jednakowo rozbudowane naroża, co przejął później inny architekt (Castelli?), którego projekt zrealizowano (od r. 1624).

W r. 1603 R. miał już żonę Barbarę, córkę kowala warszawskiego Michała Żyły. W r. 1610 kupił za 500 złp. dom drewniany na rogu ul. Piwnej i Piekarskiej (obecnie Piwna 25), w r. n. uzyskał obywatelstwo Starej Warszawy (tylko w tym akcie jest określony jako serwitor królewski). Zamierzał więc osiedlić się w Warszawie na stałe, ale niebawem sytuacja się odwróciła: domniemany ostatni rok pracy R-a na zamku zbiegł się z bezpotomną śmiercią żony (przed 2 X 1613). W maju 1614 R. sprzedał dom za 850 złp. i prawdopodobnie wkrótce wyjechał z Polski. Dalsze jego losy nie są znane.

W l. 1602–3 pracował dla potrzeb zamku warszawskiego brat R-a, Ludwik, ślusarz. Wykonywał przede wszystkim narzędzia, a królowi przedstawił swą sztukę mistrzowską, zameczek, za który w maju 1602 otrzymał 10 złp.

 

Łoza, Architekci; Słown. Geogr. XIII 37; – Karpowicz M., Artisti ticinesi in Polonia nel ‘600, Bellinzona 1983; tenże, Królewski zamek Wazów w Warszawie. Wartości artystyczne, W. 1988; Lileyko J., Zamek warszawski. Rezydencja królewska i siedziba władz Rzeczypospolitej 1569–1763, Wr. 1984; Miłobędzki A., Architektura XVII w., w: Sztuka Warszawy, W. 1986; tenże, Projekty zamków Zygmunta III w archiwum Tylmana van Gameren, „Biul. Hist. Sztuki” T. 22: 1960 nr 4 s. 365–70; Tomkiewicz W., Budowa zamku królewskiego w Warszawie za panowania Zygmunta III, „Roczn. Warsz.” T. 2: 1961 s. 12–14, 17, 18, 33; – Źródła do dziejów Warszawy. Rejestry podatkowe i taryfy nieruchomości 1510–1770, Wyd. A. Berdecka i in., W. 1963; – AGAD: Arch. Skarbu Kor., Rachunki królewskie nr 299 k. 2, 14v., 21.–22, nr 345 k. 26, Oddz. III nr 5 k. 438, Stara Warszawa nr 16 k. 410v.–411, nr 526 k. 250, nr 534 k. 203v.–204, nr 543 k. 350, nr 544 k. 90v.–91; B. Uniw. Warsz., Gabinet Rycin: Zbiór Tylmana z Gameren nr 466; Muz. Hist. m. st. Warszawy: Księga chrztów parafii św. Jana 1602–1615 (odpis) s. 29, 30, 170; – Rutkowski H., Jakub Rodondo, budowniczy zamku Zygmunta III w Warszawie [w przygotowaniu].

Henryk Rutkowski

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.